ಕಾರ್ಮೋಡ ಕೂಡ ಕರಗಿ ನೀರಾಗುವುದು
ಕಲ್ಲು ಬಂಡೆಯೂ ಸವೆದು ಮಣ್ಣಾಗುವುದು
ರಣಹದ್ದು ಸಹ ಕ್ಷಣಕಾಲ ಕೆಳಗಿಳಿಯುವುದು
ನನ್ನ ಈ ಪ್ರೀತಿ ನಿನಗೆಂದು ತಿಳಿಯುವುದು
ಕಡಲು ತೀರವನ್ನು ಮತ್ತೆ-ಮತ್ತೆ ಬಂದು ತಾಕುವಂತೆ
ಸೂರ್ಯನ ಕಿರಣ ಬಿಡದೆ ಭೂಮಿಯನು ಚುಂಬಿಸುವಂತೆ
ಧುಂಬಿಯೊಂದು ಹೂವನು ಜೇನಿಗಾಗಿ ಮುತ್ತಿಕ್ಕಿದಂತೆ
ನಿನ್ನ ನೆನಪು ಕಾಡುತಿದೆ ನನ್ನನು ಸುಡುವ ಬೆಂಕಿಯಂತೆ
ಮಗು ತಾಯಿ ಮಡಿಲ ಸೇರಲು ಹಂಬಲಿಸುವ ಹಾಗೆ
ಹೃದಯ ಬಯಸಿದೆ ನಿನ್ನದೊಂದು ಸಣ್ಣ ಬಿಸಿ ಅಪ್ಪುಗೆ
ನಿದಿರೆಯಲು ಕಾಡುತಿದೆ ನಿನ್ನ ಸುಂದರ ಮುಗುಳ್ನಗೆ
ಈ ಪ್ರೀತಿಯ ಎಲ್ಲರಂತೆ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಲು ಬಾರದೆ ನನಗೆ
ನೀ ಬರುವ ದಾರಿಯ ಕಾಯುತ ಉರುಳುತಿದೆ ಕಾಲ
ತಯಾರಿಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಕೊಡಲು ಸಮಯದ ಸಾಲ
ನಿನ್ನ ಸೇರಬೇಕೆಂಬುದೆ ನನಗಿರುವ ಒಂದೇ ಹಂಬಲ
ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚು ತಾಳಲಾರೆ ಈ ವಿರಹದ ಕೋಲಾಹಲ
No comments:
Post a Comment